دست ها می سایم تا دری بگشایم

این روزها، حال عمومی جامعه بد است و  حال من هم شبیه به حال عمومی جامعه است. چرا؟ اگر از همه ‌ی اتفاقات این چند ماه بگذریم، کرونا ویروس همه‌ی برنامه‌ها را جا به جا کرده است، بحرانی که جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کند و وطنم پاره‌ی تن من هم، مثل همیشه در بحران مانده است، راه حل چیست؟ بگذاریم بگذرد تا ببینیم چه می‌شود! وطنم پاره‌ی تنم، در اواسط دهه‌ی چهارم زندگی مثل مرگ خوارها، مشغول بلعیدن شادی‌هایی است که بدون اغراق با خون دل دخیره کرده‌ایم.